Douthat e Lexington

Fomos ao parque estatal de Douthat.
Neste parque tivemos que pagar tres dolares por aparcar e era bastante grande.
Demoslle volta ao encoro que ten unha praia con area branca traida de onde Deus sabe. Ali hai barcas de pedais, barcas de remos, kaiaks e bicis de auga para alugar pero non alugamos nada. Iso si, eu queria unha foto montado nunha desas bicis e ai estou.
Na praia habia unha voda e os convidados tinhan que facer cola para coller a comida que estaba debaixo dunha carpa. E raro unha voda de sirvase vostede mesmo, non ?.
Habia unha chea de rotas para caminhar e decidimos darlle volta ao encoro. A rota estivo mui ben e pasamos por cabanas de madeira para alugar, un camping e polo medio de bosque. O malo da rota foron os bechos que os habia a milleiros.Onde esta o muro do encoro habia zona de pesca so para rapaces menores de doce anos e no resto pescaban adultos.
Cando rematamos a volta fomos a outra rota que tinha unha ponte colgante e o Colin pasou por ela porque nos mirou a nolos catro doutro lado. O Colin e bastante cagon para esas cousas pero desta volta volta portouse coma un machote.
Saimos do parque e Lexington quedaba de caminho para Waynesboro asi que paramos ali a cear.
Lexington ten uns sete mil habitantes pero ten muita vida porque ten un campus e unha academia militar. Ceamos nun restoran tipico americano rodeados de soldaditos e as mozas e debian de marchar destinados para algun sitio que habia ambiente de despedida.
En definitiva, pasamolo ben en Lexington e ceamos ben e barato.
Cando chegamos a Waynesboro e estabamos mirando as fotos do dia eu quedei durmido do canso que estaba de conducir e andar todo o dia.