Loiras nas minhas mans

Hoxe pasaron muitas loiras polas minhas mans e miraban cun sorriso sensual pero eran frias coma o estoxo do carton no que vinhan.
Tranquis todos que non e unha fantasia sexual senon o traballo que me tocou hoxe. Non habia choio nas cremas da cara e mandaronme para os tintes de pelo.
O dia pasou rapido e sen novidade. Unha das que traballaban comigo era a "Corderita", unha rapaza de dezanove anos, loirinha e con cara doce e unha expresion de ollos coma de anho esganado e de non romper un prato. Cando traballa asoma alingua de forma nada profisional e topase coma perdida. Chamase Erin e ten apelido aleman e ten un vozarron forte que non lle pega nada. E das poucas brancas que se rebaixan a falar comigo. A maioria tenhen aires de princesas e resulta que logo viven en trailers. Asi sonche as cousas.
O choio de hoxe era meter estoxos en caixas e pasalas por unha fita que pechaba a caixa con celo. E un choio manual e foi unha das cousas que me abraiou cando entrei en Revlon: a cantidade de traballos manuais que hai podendo facelo maquinas e robots. Home, para min e mais xente e millor que sexa asi que temos traballo; pero e unha cousa que me desconcerta deste pais. Tenhen cousas modernas por un lado e polo outro parece que viven na fronteira co territorio indio. Un exemplo e o da policia que as veces vai dacabalo e outras que levan eses aparellos da foto que bauticei coma funcicleta como poderia chamalo rodadeira ou outro nome e que semellan a cousa mais futurista de calquera pelicula.E agora que esta o personal todo coa guerra das galaxias a foto ven que nin pintada.
E manha pode ser que haxa mais.