Cun ollo no Ophelia

O furacan Ophelia cada vez esta mais perto de North Carolina. O bo que ten e que non vai ter a forza do Katrina e aqui, en Warrenton, non vai afectar. Tal vez traia chuvia pero nada grave. O pior vai ser na beira do mar e nos Outer Banks, unha linha de illas areosas na costa caroliana. Estas illas estaban practicamente virxes ata os anos 70 que empezaron a construir sen muito siso casas e casas. Ata o de enton habia unhas vilinhas marinheiras e uns cabalos bravos supervivintes dun naufraxio dun barco espanhol de hai seculos.
A vila mais surenha e Ocracoke e so se chega a ela en ferri despois de botar unhas duas horas en coche por unha estrada estreita abeirada desas casas de veran de xente de cartos de Nova York.
Ocracoke e unha vila encantadora e turistica e ten un porto cheo de iates e pelicanos que non tenhen medo da xente e un faro que sae na foto de arriba cando estivemos en abril do 2004.

Ou sexa, ou muito cambian as cousas e hai problemas pola costa ou todo queda nuns dias de mal tempo.

Por outra banda, no choio estiven con Sandra colocando chapinhas para encher de producto. Sandra e mexicana e ten medo a auga. Cando cruzou o Rio Grande de ilegal, foi nunha barca inchable cos ollos pechados todo o tempo. Ela procede do estado de Veracruz, da vila Papantla que ten muitos turistas que a visitan polos homes paxaros: catro homes que dan voltas a mais de vinte metros de alto pendurados de cordas cumprindo un rito precolombino en honor ao sol. Estes voadores tamen actuaron en Barcelona.

E isto e todo por hoxe. Ata manha.