Adopta a tua mascota de balde
eueoseeuu: Morrinha

eueoseeuu

Estou de paso nos EEUU e quero reflexalo nalgures.

Tuesday, January 17, 2006

Morrinha

Non sei por que pero boto de menos a terrinha. Quedan menos de seis meses e hai por diante un futuro incerto. Unha igrexa deste pais tinha na sua porta este texto: O pasado e historia, o presente un miragre e o futuro un misterio. Creo que tenhen razon.

Como estou asi de choucho millor metablogueo e mandote rebotado a unha exposicion de fotos que me gustaria visitar, a un documento curioso e a Manuel Rivas cunha imaxe un chisco curiosa.

Seica manha e outro dia.

13 Comments:

At 12:01 AM, Blogger Veloso said...

Ánimo, Acedre, que non decaia ese ánimo. Disfrutade dos meses que vos faltan por aí. A moitos quilómetros de distancia, somos unha morea os que estamos atentos ás túas crónicas dos EEUU. Unha aperta.

 
At 1:27 AM, Blogger eue said...

Pois eu envéxote por poderes estar aí, fasme sentir certa morriña daqueles quince días que botei en Boston.
Agora que che había que dar o carné de bo galego ese por sentila ;-) Ánimo

 
At 7:45 AM, Blogger Laurindinha said...

O fenómeno da morriña a verdade é que me ten ben intrigada... Quizais sexa certa a explicación de Niño de la Guía!

 
At 9:41 AM, Blogger llll said...

enténdoche. eu boto en falta a casa, e iso que vivo a menos de 200 quilómetros dela...

 
At 10:05 AM, Blogger nenodanorita said...

"ANIMOR": ANIMO + AMOR

 
At 12:44 PM, Anonymous Anonymous said...

Hola Acedre, a verdade é que me costa moito imaxinar como son as cousas por Usa...pero gústame a tua visión de galego con morriña...
Animos dende Terras Galaicas...

 
At 12:51 PM, Blogger Diego E. B. said...

Sabes acedre que éme moi sinxelo saber o que sintes nestes momentos, hai días en que un non está para ninguén. Saudade, morriña qué lonxe parece e que farto está un de ser emigrante, aínda que a posmodernidade nos quitase até ese calificativo.

 
At 4:08 PM, Blogger Marinha de Allegue said...

PAZ+CIENCIA.
Disfruta dos momentos que estás vivindo agora, os seguintes ainda non chegaron.
Unha aperta ben agarimosa.
:)

 
At 4:26 PM, Blogger hojasdehierba said...

Enténdote... eu tamén teño morriña e boto, como moito, dous meses en ir para alá... Ten que parecer unha eternidad.
Unha aperta.
P.D.: a ver se dentro de 6 meses temos oportunidade de coñecernos.

 
At 2:33 AM, Blogger máis alá said...

Penso eu que ti do que tes morriña é das vacacions de Nadal...é broma.
A terra vai estar aqui esperandote cos brazos abertos.

 
At 3:41 AM, Anonymous Anonymous said...

Pois o único que quere dicir o teu sentimento é que es galego. Parabéns.

 
At 9:22 AM, Blogger Nemeth said...

Súmome as voces de solidariedade contigo, e tamén as que compartillan ese sentimento. Aínda que eu "só" teña uns 700 km. Disfruta do tempo que che queda fóra, aprende, olla o mundo desde outros ollos. Eu tomo este 'exilio' como unha aprendizaxe de experiencias a aplicar cando volte, algún día...

unha aperta

 
At 7:22 PM, Blogger acedre said...

Gracias a todos polos animos. Dicir que a cousa non foi nada grave e que xa estou coas pilas postas.
A teoria da radiactividade natural galega como influinte na morrinha non a conhecia. Sabia que o granito e un material mui radiactivo e sendo eu do Porrinho e coa minha experiencia como canteiro e traballador do sector ben que puiden absorber bastante radiactividade. Non sei, ao millor transformome nun Supermorrinhoso...

Repito, gracias a todos e aqui sigo cos meus relatos e vos seguide cos vosos, vale?.

 

Post a Comment

<< Home