O tio Pepe
Este senhor tan feliz e o Pepe, o tio de Ana. Este Pepe e un pequeno gran home. Un home cheo de vida e festeiro coma el so. O Pepe e un home xeneroso e falangueiro cun riso rapido e real. Traballando non ten paraxe e preocupase de que todo estea ben listo. Ten un restaurante nas montanhas de Carolina, nunha zona preciosa cuns arredores que son esceario de muitas peliculas americanas (despois de California e Nova York este estado e o terceiro no mundinho cinematografico). O Pepe e un exemplo dun emigrante galego que fixo a sua vida fora da terra. Despois de facer o servicio militar andou embarcado. O seu sonho era desembarcar en Australia pero foille imposible. Cando o barco chegou a Tampa, Florida; ai xa puido desembarcar e quedou no pais. Fixo a sua vida nos EEUU e tivo tres fillos e agora ten tres netos en Montana chamados Elijah, Matteo e Celia (en honor a avoa de Ana e nai do tio Pepe). Aqui abaixo esta a foto dos netos do Pepe, galegos nun 25%.
Co este posteo quero felicitar no seu cumpreanos ao tio Pepe. Parabens.
posted by acedre @ 5:50 PM
7 Comments:
Lémbrame a personaxes da miña propia familia... se cadra a de tódolos galegos. Feliz aniversario, Pepe
Un galego en cada porto... Así, por moito que nos despracemos, sempre nos farán sentir como na casa tódolos galegos espallados polo mundo...
Parabéns para Pepe, e para o 100 por cento dos net@s.
Fai falta ansia para coller un barco coma quen fai autoestop!
Parabéns para o Pepe
parabens para Pepe, claro, e tamén para Celia, que leva un nome fermoso! E para todolos galegos que hai polo mundo adiante.
Polo mundo adiante hai moitos centos de tios Pepe, tios Luis, tios Manolo..uns tiveron moita sorte e outros tiveron menos...pero todos foron valentes indo polo mundo adiante. ¡xa sei que quere dicir acedre!.
http://acedre.com/
Unha aperta
Seran dadas as felicitacions.
Houbo e hai muitos galegos espallados polo mundo e case non hai familia galega que tenha unha ponla afincada noutras terras.
O malo e que no presente seguimos saindo do pais, menos pero seguimos saindo. E o futuro tampouco o vexo mui bo.
Bueno, son cousas da vida, non ?.
Gracias polos comentarios e por estardes ai detras pendientes do que escribo. Como di Mr. Tichborne; sodes caralludos.
Post a Comment
<< Home