Aletazos de bolboreta
Ana empeza a sentir os movementos do Acedrinho. Ela di que son suaves coma o roce dunha bolboreta.
Ana consulta muitas paxinas na rede adiante e mais ou menos coinciden en dicir que a partir da semana 18 empezan a sentirse os estrabuxos da criatura.
Se fosemos norteamericanos ao millor mercabamos o aparato para oir os latexos do neno e poder gravalos...pero non nos da por ai.
A ver manha que novidades hai.
posted by acedre @ 8:20 PM
8 Comments:
Fermoso e poético xeito de describilo. Que a vosa especialísima bolboreta siga medrando con ben. Un saúdo moi primaveral.
Ó final imos sentir ó Acedriño casi coma se fose noso, xa verás :D
Non sei por experiencia propia, xa que non tiven fillos, pero seica máis adiante as patadas poden competir coas dun centrocampista. Que siga todo ben.
Quen quere aparellos cando podendo pousa-la orella na súa barrigola?
Moitas felicidades. Por certo, que non botei contas... para cando calculabades o alumeamento (vaia palabro!)?
Que bonito!
Pálpase a vosa felicidade, ¿eh? Que siga todo igual de ben :D
De momento son coma revoletexos e mesmo en ingles dise asi. Co tempo vai collendo forza e pode chegar a dar couces bos...pero xa se andara.
De momento non creo que se oia o latexo coa ourella na barriga pero non tardara.
Un saudo agradecido polos vosos comentarios e dicir que o estamos a vivir coma unha aventura ou un miragre por capitulos.
Ten que ser unha sensación fantástica, inolvidable. Disfrutade conxuntamente dela.
Unha aperta grande para os dous.
:)
nunca na vida esquecerei aquela tarde de venres na que andaba a correxir os traballos dos meus alumnos cando sentín aquel movemento, que tan ben describiches. Quedei quieta, sen respirar forte, coa man sobre a pel tentando decirlle sen palabras ao meu fillo canto quéroo. Hoxe xa llo digo todo o tempo e él, con 20 meses, olla para min, sorrí e cando pídolle un bico me di: "No, no, no!" e sorrí. O mundo é outro dende que hai nel ese sorriso.
Post a Comment
<< Home