Fervenzas do Niagara
Mentres nos fomos esta fin de semana pasada ao sur, a praia; Cris e Tonho tiraron cara ao norte e ata sairon do pais que estiveron pola fronteira canadiana.
Eles estiveron nas fervenzas do Niagara e no dia foron no barquinho que se mete debaixo do cachon de auga. Dixeronnos que o ruido e intenso e forte e sempre hai un ou dous arcos de vella como se ve na foto de abaixo.
Na foto de arriba pode verse de noite o panorama. Eu non sabia que as tinhan iluminadas pero non se lle pode negar unha beleza grandisima como grandes que son elas.
posted by acedre @ 8:31 PM
8 Comments:
Unha amiga miña foi aló e dixo que era moi triste ver tanta beleza arrodeada por altos rañaceos, que seica eran hoteis horterísimos e casinos (?).
Eso ía dicir eu, que fan as fervenzas arrodeadas de edificios??? Acedre, nada de sheriff, presidente pero xa.Por certo, as eleccións para cando eran?
Opino o mesmo que "o breogán" e besbellinha. As fervenzas son moi fermosas, pero a luz que as ilumina debería ser natural...
Aínda así, ¡que envexa! ;)
A verdade, quedara mirando as luces e nin me decatara do edificios do fondo.
As cores son un chisco horteiras, ben podían poñer unhas mais discretas. Esas semellan as que puxeran gallardón en Madrid non sei a conto de que.
Faláranme delas dicíndome que eran moi belas a pesar de estar rodeadas de valos polos suicidas, non se se será unha lenda.
apertas
gallardón só está agardando a escusa pra espetar luceciñas horteras a esgalla. Foran pola voda dos principitos e penso que tamén polo nadal ou cando a candidatura olímpica.
as cataratas cóstame imaxinalas, tanta auga, tanto ruido, tanta xente...
Tanto no lado estadounidense coma no canadiano hai hoteis e edificios altos pero mais no canadiano. Ata hai un restauante no alto dunha torre que da voltas e vense as fervenzas abaixo.
Pero tamen hai arques e rotas sendeiristas seguindo o rio arriba.
Hai que entenderr que o sitio e un foco turistico e viven diso.
Os estadounidenses montan ranhaceos e lucerios en calquera sitio sen cortarse nada. Eles son asi.
Se eu fose presidente...
Eu fun nun inverno moi frío. As pingiñas de auga que enchen sempre o aire arredor das fervezas conxelábanse nas polas das árbores... foi incrible (de feito, esta lembranza é moito máis viva ca das propias fervenzas).
Post a Comment
<< Home