Sabado repetido co ano pasado

Si. Este dia fixemos case o mesminho co ano pasado. Almorzamos no Ihop. Logo fomos a Fort Fisher e ali collemos o ferri para Southport. Esta localidade encantame pola tranquilidade e por ser tan bonita. E un sitio ideal para xubilarse. Ana sae diante dunha casa adornada para o Easter co seu coello de Pascoa e demais trapalladas.

Este ano tamen habia a festa da primavera coma o ano pasado e habia tenderetes con artesania, postos de comida e concursantes de prebe de chili. Todo igualinho ca o ano pasado. Aparcamos ao lado do Visitor Center onde hai un carballo duns oitocentos anos que semella na forma un cervo deitado. Esta retorto a proposito que os indios tinhano como marca de zona pesqueira. Demos un paseo pola costa e estaban as marisquerias acuguladas de xente e nunha habia moteiros coas Harley aparcadas na entrada. Tamen habia un marinheiro limpando peixe e botaba os restos aos pelicans que habia na auga e que pedian de comer dando voltas.

Cando pasaron as horas de calor voltamos a praia de Fort Fisher no ferri e fixemos unha rota nun parque natural dali. Parque natural curioso e dividido en duas partes por unha especie de autopista para todoterreos que os americanos non poden andar dous quilometros pola area.

O Colin acabou derrengado e tamen se lle cravaban nas patas uns pinchos e tiven que levalo no colo.

Volvemos para o hotel e deixamos ao Colin e fomos cear. No centro de Wilmington estaban os restaurantes cheos e habia que esperar para sentarse asi que rematamos no Carrabba's que e unha cadea de restaurantes italianos algo careiros pero de mui boa calidade.