Inglés patateiro

 

Por fin sei como se di 'caña de cervexa' en inglés.

Obrigado a existir

 

Para que non desapareza o blogo teño que escribir algo.

Como no choio hai algunhas normas absurdas como a peli 'As normas da casa da sidra', pois iso; hai que oporse. Unha norma da empresa é que non se pode pintar no casco así que pintei o meu e os de dous compañeiros por dentro.

Existirá ou non ?.

Novo blogo en marcha

Quen queira seguir as andainas de Leo e a súa familia xa pode facelo en leoeosseus.blogspot.com

Lémonos...

Fin do eueoseeuu

Na foto esta o Colin o dia de onte cando ia marchar para a terrinha. Chegou hoxe ala sen novidade pero marearon a minha irma e o meu cunhado por problemas de papeis e tras unhas horas de lios deixaron que levasen ao can.

Nos por aqui seguimos cos preparativos da marcha: que se dar de baixa a auga, cambiar enderezo na oficina de correos, mandar algun paquete de ultima hora, pedir documentacion no instituto, pechar a conta do banco, doar roupa, entregar a matricula do noso coche, comprobar que se aceleras no coche de aluguer a radio sobe de volume !!!, etc, etc.

Ainda asi tivemos tempo para irmos ao YMCA por ultima vez e despedirnos de Adan, Heather, Dennis (que quere mandar un cheque para o Acedrinho) e Bob, o sicologo que fala espanhol mui, mui despacio e esta ledo que se xubila en duas semanas e pode adicarse a escribir novelas de ficcion.

E manha entregamos o modem ao Correcaminhos, o noso servidor de interrede, e quedamos sen internet.

Asi que hoxe e o ultimo dia que escribo desde este pais neste blogo (resistome a escribir derradeiro dia) para agradecer a todos os vosos comentarios e o interes mostrado por min e a minha xente. Tamen tenho que agradecer o carinho e a calor humana que nos destes neste tempo tan lonxe da terrinha e da familia e amigos.

E, xa para rematar, dicir que o novo blogo pasara a chamarse leoeosseus e xa podedes imaxinar de onde ven o nome do blogo. Cando o ponha a andar xa vos enteiraredes.

Ata pronto. Sodes demasiado.

Carolina on my mind

Xa queda pouco para deixar este pais. O Colin vai nestes momentos caminho de Madrid e a nos tocanos o sabado.

A verdade e que acaba collendo carinho aos sitios onde vive e nos non o pasamos mal; a comida un pouco mala pero do resto case non houbo queixa.

Este estado de Carolina do Norte e un chisco mais grande ca Portugal e ten montanhas ao oeste, chairas e semichairas de tabaco, algodon e cada vez mais bosque no centro e costa pantanosa e chea de mosquitos ou costa de praias longas e ao mar aberto no leste.

Neste blogo tratei de comentar a nosa vida aqui e tocar temas relacionados cos EEUU e detalles curiosos (polo menos para min). Pasou o tempo e agora toca deixar esta terra. O que si tenho claro e que cando escuite esta cancion sentireina no corazon.

http://www.youtube.com/watch?v=ph-dncciBMQ

Adios Mexico lindo

Hoxe foi o meu ultimo dia de choio. Na foto estan Poncho (Alfonso) que e o mais gordinho e Enemias que e o que digo eu que semella Jonhy Depp (amplia a foto e dime se non ten un aire co el). O Poncho e "baterista" nun conxunto musical que debe de ser do estilo dos grupos desta ligazon que non ten desperdicio. No choio estamos sempre con La Ley de las Carolinas. A musica e bastante pachangueira pero acabo un por acostumarse e hai algunha cancion que e simpatica e todo coma a do sirenito.Se queres disfrutar dun mix de pasito durangues de dez minutos aqui podes escuitalo. Se non o fas entendoo perfectamente.
http://www.youtube.com/watch?v=K9YWechtQUU
E neste dia paso paxina a minha relacion con xente mexicana.
E agora vou durmir que hai que madrugar para levar a Colin ao aeroporto.
Minha irma, a rainha Kasege, vai ir buscalo a proposito a Madrid. Dende logo, tenho unha irma que ben vale un reino imaxinario ou real.
Ata manha.